Show Research - Program 2018-2019

#7 | Klaas Verpoest — The Shape of Time

28 - 30 November 2018

In de geschreven muziek staat de speelduur vast en is deze duidelijk omschreven in de partituur. Muziekimprovisatie daarentegen kent geen gedefinieerd verloop of einde. Hoe verhoudt de chronologie, verteltijd en vertelde tijd van een visuele narratief zich tot de muzikaliteit en dynamiek van muziekimprovisatie?

Doormiddel van cross-disciplinaire improvisatie performances gaat Klaas Verpoest na op welke manier de verhouding tussen beeldtaal, taal, gechoreografeerde beweging en geluid, opnieuw kan vormgeven worden, opnieuw kan materialiseren in real-time en in relatie tot de muziek? Kan het werken met en bewerken van live-video tijdens cross-disciplinaire improvisatie performances als methode aangewend worden om de perceptie te temporaliseren over de verschillende disciplines, waarop deze kunnen convergeren in een nieuw narratief?

Deze Show Research toont doormiddel van een improvisatie performance een momentopname uit de permanente dialoog tussen de performers: Lazara Rosell Albear en Sofia Kakouri (dans/ pocket trumpet), Geraldo Si (dans), Peter Jacquemyn (contrabas/stem), Jan Pillaert (bastuba/ stem), Vincent Caers (live electronics) en Klaas Verpoest (live video).
www.klaasverpoest.com

#8 | Herman Asselberghs - Sortie d'école

12 - 14 December 2018

School en cinema kunnen de wereld ontsluiten. Ze kunnen interesse opwekken wanneer ze erin slagen om een onbestemde tijd gestalte te doen krijgen: een plek in de tijd waarin aandachtig wachten/wachtende aandacht kan bestaan. Dit potentieel wordt op de proef gesteld wanneer de alledaagse, functionele wereld zelfs niet voor even op afstand kan worden gehouden, wanneer dit tekstbericht vraagt om hier en nu te worden gelezen en beantwoord. Wanneer de verwachte en effectieve onderbreking een gegeven is. Cinema dient zich aan als de gepaste plek om over het klaslokaal te praten: beide ‘aandachtsmachines’ delen een verwant dispositief, in volle verandering. Verandering die trouwens plaats vindt te midden van andere ingrijpende overgangen zoals de systemische herstructurering van het hoger kunstonderwijs en de vorming van de jonge volwassene eigen aan het doorlopen van de BA- en MA-jaren. De schoolomgeving is een labo-ruimte waarin deze transities kunnen worden waargenomen, onderzocht en in beeld gebracht. Dit onderzoeksproject bouwt verder op de artistieke filmpraktijk die Herman Asselberghs in de voorbije jaren heeft uitgebouwd in het internationale veld van de kunstenaarsfilm. Zijn filmwerk stoelt onder meer op het zoeken naar een juiste verhouding tussen tekst en beeld maar evenzeer tussen spreken in en buiten beeld. Met dit onderzoek in de kunsten, onder de (werk)titel Film School Tijd, beoogt hij de realisatie van een film-essay in de onderwijsomgeving van de kunsthogeschool, meer bepaald in de filmopleiding van deze campus, waar hij peilt naar de relatie tussen aandacht en verstrooiing in de gedigitaliseerde leef- en leerwereld.

#9 | Alina Cristea - Bucharest. The City-Me

20 - 22 February 2019

Bucharest. The City-Me
“Matei Visniec has once named one of his poetry books The City with One Inhabitant. This is how I always felt about Bucharest - as my city, even more so, the city - me” (Mircea Cartarescu).
By using narrations to re-signify situations and events filtered through her individual and particular viewpoints, Alina Cristea aims to tell a story about Bucharest as she sees it.
Alina Cristea's thoughts stick close to the outside world when roaming the city of Bucharest with her camera. After a long period of absence, she looks at her native city with the eyes of a tourist or a photographer, or not quite entirely, given that she finds herself in the situation of a person trying to look at her former biotope with unfamiliar eyes. Her attention focuses mainly on the behaviour of the people in the urban sphere, covering the four seasons in one year. This results in a series of powerful images that are actually universal, while on screen we can follow her inner dialogue during the journey." (Source: Filip Luyckx)

Alina Cristea (1989) is a Romanian artist working with photography and film, currently living and working in Brussels and in Bucharest. She uses photography to reflect on inner thinking processes - mostly her own - but also on mentalities in "Bucharest. The City - Me" and psychological states in "bluebird". She is also interested in how the particular is relevant for depicting the universal. After having been living abroad in different cities, in Belgium and in the Czech Republic, where she studied photography and Cultural Studies, she became interested in her identity as a Romanian in Europe and, even more so, that of being born in Bucharest. This lead to the long-term project and ongoing PhD research Bucharest. The City with One Inhabitant. The City-Me. In this work, she started to incorporate text and audio, besides her faithful medium - photography.

#10 | Boris Debackere - The data experience

30 April - 3 May 2019 

My dissertation investigates the cultural impact of data processes concealed in the fabric of our information society. The ephemeral flows of information are intangible but through the accumulation of Big Data and the automation of algorithms they shape every bit of our culture: what we see, hear and how we live. However, grasping the vast infrastructure is beyond our reach. Online and connected, only glimpses of the complex are revealed in our interactions.

How to render the invisible computational environment into a physical experience? According to Marshall McLuhan environments are always invisible. “One thing about which fish know exactly nothing is water, since they have no anti-environment which would enable them to perceive the element they live in.” To address this question of invisibility, I do not follow McLuhan’s anti-environment strategy but propose to evaluate the prospects of augmenting an environment with sound. Unlike the total immersion of Virtual Reality, Augmented Reality transforms the environment by seamlessly placing virtual content in the real world and establishing a model of interaction.

The Show Research will present SPASM a specially developed spatial audio sound mixer that enables my investigation how to interact with an environment by augmented sound. The software facilitates the placing of sounds in a virtual space and a user interaction with the virtual sound environment.