-

LUCA Campus Lemmens, Leuven 

Concertzaal

Vloeibare tijd

Concerten en performances

LUCA Winds
Ivan Meylemans, dirigent
Bram Nolf, hobo
 

Amando Blanquer Ponsoda (Spanje, 1935-2005) schreef een imposant oeuvre bij elkaar, waarvan een behoorlijk deel voor harmonieorkest. Zijn Entornos omvat een Allegro Grazioso, Lento en Fanfarria y Coral. Het is een tonaal werk, groots en uitbundig bij momenten, dan weer ingetogen, met een verfijnde, afgewogen orkestratie.

Legacy, concerto voor hobo en harmonieorkest van de hand van Óscar Navarro (1981), is als het ware een ode aan de hobo. Legacy, of ‘nalatenschap’, verwijst naar het verleden, het heden en de toekomst en het laat zich doorheen het werk voelen als een onuitgesproken tikken van de klok. Het werk vangt aan in de oudheid, aan de hand van een improvisatorische, bijna mysterieuze melodie, om dan met een passionele gypsy song de Spaanse roots aan te tikken. Een aanvankelijk eenzame hobopassage zwelt langzaamaan aan en luidt vervolgens het romantische tijdperk in. Het laatste onderdeel van het werk, dat vooral ritmisch en levendig aandoet, omvat in de cadens – bij wijze van kwinkslag – nog een verwijzing naar de barok, dé periode bij uitstek waarin de hobo floreerde.

Met werk van Paul Gilson, Kurt Bikkembergs en Jan Van der Roost op het programma zet LUCA Winds hedendaagse, Belgische muziek voor harmonieorkest in de schijnwerpers.

Paul Gilson (1865-1942) legde bij het componeren zijn focus op repertoire voor harmonieorkest. Zijn werken verraden enerzijds een grote bewondering voor Richard Wagner – hij was vooral schatplichtig aan de typische Wagneriaanse harmonieën – en anderzijds voor de Russische grootmeesters Rimski-Korsakov, Glazoenov en Skrjabin. De Rapsodie is zijn naam niet onwaardig. ‘Rapsodie’ verwijst als term naar een muziekstuk dat aan grote contrasten onderhevig is, dit zowel wat de stijl als de stemming betreft. Toch gaat het niet ten onder aan wispelturigheid, maar blijft het een diepe eenheid vertonen. De Rapsodie van Gilson begint bijna onheilspellend, voert daarna de spanning op, maar laat daarbij ook lyrische, soms zelfs speelse passages de bovenhand nemen, om uiteindelijk wervelend en uitgelaten te eindigen.

Kurt Bikkembergs (1963), docent aan LUCA School of Arts, creëerde zijn Panta R(h)ei voor het gelijknamige Leuvense harmonieorkest (Panta Rei). Dit aforisme van Heraclitus kan letterlijk vertaald worden als ‘alles stroomt’ en doelt op het idee dat alles voortdurend in beweging is. Alles is veranderlijk, niets blijft hetzelfde. Benieuwd of u dit zich steeds vernieuwende en herscheppende ook in de muziek terugvindt…

Jan Van der Roost (1956), eredocent aan LUCA School of Arts, staat voornamelijk bekend om zijn hafabra-oeuvre. Hoewel in zijn werk tonaliteit primeert, integreert hij ook het hedendaagse idioom in zijn composities, zonder daarbij zijn eigenheid te verliezen. Ook invloeden vanuit de barok of romantiek zijn hem niet vreemd.

Programma

Amando Blanquer Ponsoda: Entornos

Oscar Navarro (solist Bram Nolf, hobo): Legacy

Paul Gilson: Rapsodie

Kurt Bikkembergs: Panta R(h)ei

Jan Van der Roost: Colores

LUCA in concert

Jaarlijks organiseert LUCA een 25-tal concerten. Zowel solorecitals, kamermuziek, koor- en orkestwerken als het grote symfonische repertoire uit een periode van meer dan vier eeuwen komen er afwisselend aan bod. 

Naast die concerten kan je ook regelmatig studenten aan het werk zien tijdens bachelor- en masterproeven en op concertproeven. Deze zijn vrij toegankelijk voor publiek.