Senne La Mela en Kevin Houben met LUCA Brass en LUCA Sax

LUCA Brass

Programma:

C. Monteverdi: L’Orfeo, Toccata

G. Gabrieli: O Jesu Mi Dulcissime 

G. Langford: London Miniatures 

          London Calls

          SoHo

          Green Park

          Trafalgar Square

          The Cenotaph

          Horse Guards Parade

Hodie Completi Sund

R. Bissil: Spain 

L’Orfeo (1607) is zonder twijfel de bekendste opera van Claudio Monteverdi, een Italiaanse componist uit de late 16^e, begin 17^e eeuw. Ze verklankt de mythe van Orpheus en Euridyce, zoals in de Griekse Oudheid neergeschreven door Ovidius en Vergilius. De proloog van de opera bestaat enerzijds uit een instrumentaal toccata, anderzijds uit een vocaal ‘La Musica’. Het toccata luidt op uitbundige en virtuoze manier de opera in.

Tijdgenoot Giovanni Gabrieli (1556-1612), net zoals Monteverdi een Italiaanse componist uit de overgang van de zestiende naar de zeventiende eeuw, was een van de pioniers van de ‘meerkorige’ muziek. Bij de uitvoering van zijn werken werden de koren vaak verspreid over de ruimte. LUCA Brass brengt een uitvoering van een arrangement van O Jesu Mi Dulcissime.

London Miniatures van Gordon Langford (1930-2017) is een zesdelige suite voor koperensemble. De titels van de zes delen verwijzen, zoals de titel van het werk al doet vermoeden, naar het Londen van de 20^e en 21^e eeuw: London Calls (Londen roept) – Soho (de meest bekende Londense wijk) – Green Park (een van de acht koninklijke parken) – Trafalgar Square (het beroemde plein in London, genoemd naar de slag van Trafalgar, waar Nelson ooit Napoleon Bonaparte versloeg) – The Cenotaph (oorlogsmonument uit de Eerste Wereldoorlog) – Horse Guards Parade (belangrijke paradeplaats).

This Cruel Moon (2017) van de Amerikaanse componist John Mackey (1973) vertelt het verhaal van de nymf Kalypso, die Odysseus na een van zijn omzwervingen voor dood terugvindt op het strand, hem verzorgt en liefheeft, waarna hij haar na zeven jaar uiteindelijk toch verlaat.

Richard Bissill maakte een arrangement van Chick Corea’s Spain (1971) en behoudt daarbij het swingende jazzkarakter van dit werk. Net zoals ook in de originele jazz standard is het thema uit het gitaarconcerto van Joaquin Rodrigo duidelijk herkenbaar.

LUCA Sax

Programma:

Dmitri Sjostakovitsj: Festive Overture

Jan Van der Roost: Rikudim

J.S. Bach: Toccata en Fuga

Kevin Houben/studenten (arr.): O Magnum Mysterium-Lauridsen 

Kevin Houben (arr.): Legend of a giant

Festive Overture (1954) van Dmitri Sjostakovitsj (1906-1975) werd door de componist oorspronkelijk geschreven voor symfonisch orkest ter ere van de 37^e verjaardag van de Oktoberrevolutie. De opdracht kreeg Sjostakovitsj amper drie dagen voor de deadline. Het verhaal luidt dat al na amper één uur een koerier uitgezonden werd om het werk blad voor blad te gaan ophalen, zodat de orkestpartijen tijdig klaar zouden zijn voor uitvoering op de viering op het Bolshoi Theater. Het werk werd meteen warm onthaald omwille van het feestelijke, uitbundige en expressieve karakter.

Rikudim (1986), Hebreeuws voor ‘dansen’, van de Belgische componist Jan Van der Roost (1956) is een suite voor harmonieorkest, geïnspireerd op Joodse muziek. De harmonieën zijn verrassend maar toegankelijk, en zorgen ervoor dat de muziek het publiek op een directe manier aanspreekt. Het Jiddische karakter is onmiskenbaar in deze vierdelige suite.

Verrassend is het om Toccata en Fuga (ca. 1700) van Johannes Sebastian Bach (1685-1750) te horen in een arrangement voor saxensemble. Toch leent deze instrumentengroep, die van het laagste register (contrabassaxofoon) tot het hoogste register (sopraninosaxofoon) als geen ander het weidse frequentiebereik van het orgel weet te simuleren, zich hier bijzonder toe. ‘Toccata’ verwijst naar een virtuoos muziekstuk, ‘fuga’ naar een meerstemmig werk, waarbij de thematische inzetten in de verschillende stemmen afwisselend voorkomen.

O Magnum Mysterium (O Great Mystery) (1994) van de Amerikaanse componist Morten Lauridsen (1943) is een motet voor vierstemmig a-capellakoor. Het gregoriaanse gezang, over de verrijzenis van Jezus en de diepgaande liefde van Maria voor haar zoon, inspireerde menig componist. Lauridsen zelf verwoordde dat hij met zijn compositie vooral wilde bereiken dat de melodie resoneerde tot in het diepste van ieders ziel.

Legend of a Giant is een compositie voor solo altsaxofoon en symfonisch orkest van de Belgische componist Kevin Houben. De componist droeg dit uitdagende saxofoonconcerto op aan de Spaanse saxofoonvirtuoos Mariano García. Zoals in elk klassiek concerto gaat de saxofoonsolist ‘de strijd’ aan met het orkest. Eerst om de beurt, in dialoog met elkaar, daarna broederlijk samen. Het orkest wordt bovendien als een gelijkwaardige partner beschouwd, dus ook voor de orkestmuzikanten vormt deze filmische score een pittige uitdaging. Legend of a Giant dompelt de luisteraar onder in de wereld van de saxofoon en daagt de solist uit op het gebied van lyriek en klankkleur, maar ook op het technische vlak. Zo passeren verschillende aspecten en moderne speelstijlen als bisbigliando’s, dubbele staccato’s, frullato’s, glissando’s, harmonics of overtones, ... de revue. Kortom: een grote “challenge” voor élke saxofoonvirtuoos!